Sensorische informatie verwerking en integratie
Sensorische gevoeligheid en HSP, aandacht en concentratie
Ook in het gedrag, kunnen als gevolg van een anders verlopende sensorische informatieverwerking problemen ontstaan. Kinderen kunnen niet alleen naar binnen gericht of heel druk zijn, ze kunnen ook van het ene moment op het andere, ogenschijnlijk zonder enige aanleiding, doorslaan van heel rustig met een spelletje bezig zijn, tot boos en driftig naar anderen reageren, soms schoppen en slaan.
De emoties, die aanleidingvormen voor dit gedrag, worden uitgespeeld met dieren of poppen of via de ouders en mijzelf. Dit gedrag komt heel vaak voort uit onmacht en het is belangrijk dat de emotie geuit en ervaren wordt
De behandeling richt zich eveneens op het geven van adviezen, die gebruik maken van een organiserend systeem binnen het zenuwstelsel, het diepe druk (proprioceptieve) systeem en het geven van "kadootjes als vertrouwen, liefde, licht, ik kan het wel, de elementen die ook voorkomen in de Helende Reis. Er worden adviezen gegeven die gericht zijn op het inschakelen van zintuiglijke systemen, die helpen om alertheid te reguleren, zodat een kind zich bijvoorbeeld beter kan concentreren, of dat het minder vaak tot uitbarstingen komt in gedrag. Ook kan er een meer gericht behandelprogramma uitgevoerd worden, het borsteldruk programma volgens Wilbarger. De behandeling gaat altijd gepaard met creatieve en praktische adviezen aan ouders, schoo,l dagverblijf en andere disciplines.
Spelen in een kruiptunnel van elastische stof als spandex of fleece, als deze op de foto, helpt via het voelen, tast en kinesthesie het lichaamsbewustzijn ontwikkelen.
Aspecten van informatieverwerking
Ik richt me op de manier waarop kinderen informatie uit de omgeving verwerken: de zintuiglijke waarneming en het effect daarvan op emotie, leren en gedrag. Ook onderzoek ik hoe de intellectuele (cognitieve) waarneming verloopt: is een kind heel visueel ingesteld, voelend, heel verbaal, of gebruikt het meer een doe manier van leren (kinesthetische wijze van leren). Is een kind meer naar binnen of naar buiten gericht, een verzamelaar?
Er zijn aspecten binnen de ontwikkeling, die sterke kanten zijn en aspecten, die mogelijkheden tot groei en ontwikkeling zijn. Vaak zie je al bij zeer jonge kinderen, die tijdens hun ontwikkelingen met uitdagingen te maken hebben, dat het proces van informatieverwerking binnen het zenuwstelsel anders verloopt. Kinderen zijn wat onhandiger met aan- en uitkleden, sociale vaardigheden en schoolse vaardigheden. Dit heeft niet alleen gevolgen voor de lichamelijke ontwikkeling, maar ook voor de emotionele. Onhandigheid, die welke diagnostische naam dan ook krijgt, kan met succes behandeld worden.
Sterke visuele informatieverwerking, gek op de natuur en motivatie:
Max' sterke kant is waarnemen via het visuele systeem. Hij leert heel makkelijk via voordoen. Tevens kan hij vanuit zijn fantasie tekenen. Hij weet precies hoe hij een tak (lijn) moet tekenen. Hij heeft hier een beleving bij en tekent zo een lijn.
Omdat hij van voetballen houdt, vroeg ik hem een voetbal te tekenen (rondje), dan maakt hij van 4 takken een huis (4kant) voor de voetbal. Ik begeleidde hem met weinig taal.
Zo leer je dan een lijn tekenen, een 4kant en een cirkel, zonder voorbeeld via dat wat je al wel weet.
NLD en dispraxie:
Bij kinderen met een non-verbale leerstoornis, of wel een manier van informatieverwerking waarbij je het overzicht over het totaal nog moet leren, zie je vaak een dispraxie, op gebied van de organizatie en planning van complexe taken, zoals opruimen, tafeltje en laadje op school geordend houden, aan- en uitkleden, spullen die je nodig hebt voor sport en hobby verzamelen. Er kan een zekere mate van chaos heersen, ook in de uitvoering van een schooltaak zoals begrijpend lezen en rekenen ( redactiesommen). Dispraxie heeft vaak te maken met het bedenken, de organisatie en planning, de uitvoering en de feedback , van een idee. Ieder van deze aspecten afzonderlijk of een combinatie ervan kan mogelijkheden tot groei in zich dragen.
Hierbij wordt met het kind gewerkt aan wat hij/zij het liefst wil leren. Met name het vertrouwen installeren dat je het wel kunt, blijkt zeer belangrijk. Vertrouwen trekt vertrouwen aan!
We doen dit door middel van een gestructureerde manier van vrij spel, waarbij het kind actief betrokken wordt en het probleem oplossend ordenen door het kind, in dit spel(en) wordt gestimuleerd. Tevens wordt er aandacht besteed aan het zijn in het NU, volledig, aandachtig bezig zijn, met wat je doet, op dit moment. Ademhalen, voeten voelen en positieve affirmaties als “ik kan het wel leren” zijn een essentieel onderdeel hiervan.